Planujesz leczenie ortodontyczne? Świetnie – to pierwszy krok do zdrowego i estetycznego uśmiechu. Zanim jednak założysz aparat, ortodonta musi dokładnie ocenić stan Twojego zgryzu. Sprawdź, jakie badania są wykonywane na początku leczenia i dlaczego są one tak istotne dla jego skuteczności.
Wywiad i badanie kliniczne – początek każdej diagnozy
Wizyta u ortodonty zawsze zaczyna się od szczegółowego wywiadu i badania klinicznego jamy ustnej. Specjalista sprawdza ustawienie zębów, sposób zwarcia, symetrię twarzy oraz ruchomość stawu skroniowo-żuchwowego. Zwraca również uwagę na nawyki, które mogą mieć wpływ na zgryz – jak oddychanie przez usta, zgrzytanie zębami czy ssanie kciuka u dzieci. Pozwala to ortodoncie wstępnie określić problem i zdecydować, jakie badania obrazowe będą niezbędne. Bez tej analizy nie da się zaplanować skutecznej terapii ani dobrać odpowiedniego aparatu.
Zdjęcia RTG i tomografia – niezbędne do pełnej diagnozy
W diagnostyce ortodontycznej najczęściej wykonuje się dwa rodzaje zdjęć rentgenowskich: pantomograficzne oraz cefalometryczne. Pantomogram zębów pokazuje ogólny stan uzębienia, położenie zębów zatrzymanych i ewentualne zmiany patologiczne. Zdjęcie cefalometryczne z kolei pozwala ocenić proporcje czaszki, ustawienie szczęki i żuchwy oraz kierunek wzrostu kości twarzy. To na ich podstawie ortodonta tworzy plan leczenia i przewiduje jego efekty. W zależności od przypadku, nasz ortodonta w Krakowie często zaleca pacjentom również wykonanie tomografii komputerowej (m.in. CBCT zębów), zwłaszcza przed leczeniem skomplikowanym lub planowaną ekstrakcją.
Modele diagnostyczne i zdjęcia wewnątrzustne
Do pełnej dokumentacji ortodontycznej zaliczają się także wyciski lub skany zębów oraz zdjęcia wewnątrzustne i zewnątrzustne. Na ich podstawie wykonywane są modele diagnostyczne – tradycyjne (gipsowe) lub cyfrowe – które służą do analizy zgryzu i planowania przesunięć zębów. Zdjęcia fotograficzne natomiast pozwalają śledzić zmiany estetyczne twarzy i uśmiechu w trakcie leczenia. Wszystkie te elementy tworzą spójny obraz sytuacji ortodontycznej pacjenta i umożliwiają monitorowanie postępów terapii.
